Onlangs is er een nieuw boek van de Belgische hoogleraar Paul Verhaeghe verschenen: Intimiteit. Ik vond dit een uitermate interessant boek.
Ook zie ik een duidelijke link tussen financieel onafhankelijk worden en intiemer worden.
Intimiteit
Verhaeghe laat zien dat de relatie met ons eigen lichaam de belangrijkste intieme relatie is. Een intieme relatie met iemand anders is zonder een goede afstemming op je eigen lijf vrijwel onmogelijk.
Aan de hand van vele voorbeelden uit de praktijk onderzoekt Verhaeghe actuele kwesties en vragen rondom intimiteit: hoe dachten en denken we over de kloof tussen lichaam en geest? Is die splitsing niet achterhaald? Hoe zien we ons eigen lichaam nu het internet de plaats van de kerk ingenomen heeft? Welke rol speelt opvoeding in de verhouding tot je eigen lichaam? Wat is de rol van van de toenemende concurrentie en individualisering op intimiteit? Hoe kunnen we een duurzame, intieme relatie opbouwen met iemand anders?
Concurrentie en vervreemding
Een van de aspecten die duidelijk naar voren komt is dat concurrentie, welke tegenwoordig overal steeds sterker aanwezig is, zorgt voor vervreemding van onszelf. We moeten bijvoorbeeld op het werk en op sociale media steeds meer concurreren met elkaar. En uiteindelijk met onszelf, want velen eisen steeds meer van zichzelf. We moeten van onszelf steeds meer voldoen aan het plaatje dat we willen overbrengen van onszelf. Dat zorgt voor vervreemding van onszelf, omdat het niet realistisch is. En daardoor wordt het voor velen steeds lastiger echt intiem met onszelf, en daardoor ook met een ander te zijn.
Deze concurrentie op het werk wordt bij velen sterk aangewakkerd door de manier waarop ons werk ingericht is. Mensen worden steeds meer tegen elkaar opgezet. Bij beoordelingen zie ik bij steeds meer organisaties dat er een bepaald budget is voor de loonsverhogingen van een groep medewerkers. Een manager moet vervolgens kiezen welke mensen er wel of niet iets bij krijgen. Medewerkers worden daarmee elkaars concurrent. Voor het hoogste management gelden deze restricties overigens zelden of nooit. Dat gaat ook ten koste van de saamhorigheid. En zoals Verhaeghe laat zien werkt dat ziekmakend. Een mens heeft namelijk behoefte aan saamhorigheid.
Daarnaast wordt de lat ook vaak steeds hoger gelegd en wordt de illusie in stand gehouden dat het een keuze is om wel of niet aan de hogere verwachtingen te voldoen. Door meer eigenaarschap te tonen, beter time management toe te passen, meer agile te werken, etcetera, zouden de prestaties wel haalbaar zijn. Er niet aan voldoen ligt aan jezelf en is een teken van zwakte. Dat vind ik onzin, vrijwel altijd heb je voor een deel de resultaten van je werk helemaal niet zelf in de hand. Maar ik zie dat daar bij beoordelingen steeds vaker geen rekening mee wordt gehouden.
Intimiteit en financiële onafhankelijkheid
Wat ik bij mezelf merk is dat ik steeds meer toeschouwer en minder deelnemer geworden ben van deze ontwikkelingen. Dat komt doordat ik op weg ben gegaan naar financiële onafhankelijkheid. Ik ben bijvoorbeeld steeds minder afhankelijk geworden van de beoordelingen van mijn manager. En ik ben daardoor steeds scherper gaan zien wat er nou echt aan de hand is. Ik kan het me simpelweg veroorloven er steeds meer naar te kijken, omdat ik er steeds minder in mee hoef te gaan.
Ook merk ik dat ik daardoor beter in mijn vel ben komen te zitten. Ik hoef mezelf niet meer zo voor de gek te houden door mee te moeten doen in deze ontwikkelingen. Ik ervaar het als dat ik steeds minder vervreemd ben ten opzichte van mezelf, maar de maatschappij steeds meer ten opzichte van mezelf.
Ik ren steeds minder hard voor mijn baas. En ik ervaar het als paradoxaal dat het minder hard rennen voor de baas samengaat met het feit dat mijn beoordelingen beter zijn geworden. Het lijkt wel alsof managers voelen dat ze minder grip op je hebben en dat ze dus minder goed wegkomen met beoordelingen die eigenlijk niet reëel zijn.
Conclusie
Mijn conclusie op basis van het boek Intimiteit in combinatie met mijn eigen ervaringen is dat streven naar financiële onafhankelijkheid goed is voor mijn geestelijke èn lichamelijke gezondheid en daarmee intimiteit ten goede komt.
Hoe zie jij dit? Als je Intimiteit gelezen hebt, wat vond jij van dat boek?
Geef een reactie