Ik kan niet anders zeggen dan dat we het afgelopen 9 maanden heftig vonden hier in huize FOB. In november vorig jaar werd namelijk borstkanker geconstateerd bij mijn vrouw. We zaten daardoor direct in een achtbaan. Gelukkig beginnen we daar nu zo langzamerhand uit te stappen.
Bij de mammografie en echo naar aanleiding van een verharding die we bemerkt hadden werd direct duidelijk dat het vrijwel zeker om borstkanker ging. Wachten op de uitslag van de biopten waren de langste uren uit ons leven.
Mijn vrouw heeft vervolgens eerst een operatie gehad waarbij de tumor verwijderd is. Daarna kwamen er 8 chemokuren. De kuren waren zware kost door de bijwerkingen. Maar vooral de onzekerheid hoe erg de bijwerkingen zouden worden vond mijn vrouw erg pittig. Hier zijn we nu sinds een paar weken van verlost.
Gelukkig is ze weer net zo bijdehand en vrolijk als voorheen, op wat spanningen na voor wat er nog komen gaat. De onzekerheid of de kanker terugkeert speelt hierbij ook een rol. En ze is fanatiek bezig om haar conditie weer op te bouwen, wat haar erg goed doet.
We zijn wel door de deskundigen gewaarschuwd voor een mentale terugslag, die vaak na de kuren optreedt. We hebben er, op flinke vermoeidheid na, nog niet echt last van. We zullen zien of die nog komt of niet.
Eerst gaan we nu 4 weken op vakantie naar de bergen. Oostenrijk deze keer, in een gebied waar liften zijn. Ze kan namelijk nog niet zelf omhoog huppelen zoals voorheen, en zo komen we toch op mooie hoogtes verwachten we. Lekker bijkomen.
Na de vakantie starten er nog vervolgbehandelingen. En regelmatige controles of de kanker weg is gebleven. Kortom, we zijn voorlopig hier nog niet mee klaar. Maar gelukkig hebben we de chemokuren gehad.
Wat voelden wij ons ook in deze moeilijke periode ontzettend bevoorrecht dat wij zelf bepalen waar we onze tijd aan besteden. FIRE vinden wij echt goud waard. Ik kon er met al mijn tijd en aandacht zijn voor mijn vrouw, zonder rekening te hoeven houden met belangen van een werkgever. Daarnaast heb ik mijn afleiding goed kunnen vinden met meubels maken en mijn vrijwilligerswerk.
En mijn vrouw kon zonder financiële zorgen haar eigen praktijk tijdelijk afschalen. Ze is nog wel enkele cliënten blijven zien, om daarmee afleiding te hebben.
Ze kiest er nu heel bewust voor om na de vakantie drie dagen per week maximaal drie cliënten per dag te zien, omdat ze dat heel leuk vindt om te blijven doen. Vier dagen per week gaat ze aan andere dingen besteden die ze graag doet. Nu ze de aankondiging van een cliëntenstop weer van haar website heeft verwijderd en haar netwerk te kennen heeft gegeven dat ze weer cliënten kan aannemen, komen de aanmeldingen gelukkig ook weer binnen. Heel fijn allemaal.
We hebben in deze periode veel steun van familie en vrienden gehad, waar we heel dankbaar voor zijn.
Het leven is een kwetsbaar feestje waarvan de eindtijd niet bekend is, zorg dat je op tijd de slingers ophangt. Heb jij voor je gevoel je prioriteiten goed op orde?
Geef een reactie