Ik heb de knoop doorgehakt en heb mijn baan opgezegd! Mijn inschatting is dat ik voldoende financiële middelen heb om de rest van mijn leven niet in de financiële problemen te komen.
One more year syndrome
De stap zetten om een baan met een goed salaris op te zeggen voelde voor mij groter dan ik verwacht had. Die neiging om nog een tijdje door te werken terwijl je eigenlijk genoeg geld hebt om te stoppen hebben overigens meer mensen en staat bekend als het “one more year syndrome”.
Inkomsten missen
Ik heb tijd nodig gehad om een relatief zekere bron van inkomsten op te geven. Ondanks dat ik op basis van mijn sommetjes verwacht financieel veilig te zijn voelt het toch als een spannende stap. Ik vind zekerheid namelijk fijn en zekerheid heb ik niet. En elke maand flink wat geld overhouden en beleggen voelde ook erg goed!
Collega’s missen
Daarnaast heb ik de tijd nodig gehad om te accepteren dat ik het contact ga verliezen met een aantal leuke collega’s. En dat ik een aantal leuke uitdagingen die ik had in mijn werk zal gaan missen.
Mijn vrouw
Ook heb ik wat langer doorgewerkt dan dat ik denk dat voor mezelf financieel gezien strikt noodzakelijk was. Ik wil namelijk graag samen met mijn vrouw financieel onafhankelijk zijn. Maar doorwerken om dit voor elkaar te krijgen werd steeds minder noodzakelijk.
Allereerst verwacht ik dat we, zodra we kleiner zijn gaan wonen, ook samen geen significant risico meer lopen in de financiële problemen te komen. En daarnaast heeft mijn vrouw het afgelopen jaar een eigen praktijk opgebouwd die goed loopt en waarmee ze voorlopig door wil gaan.
Al met al loopt ze nu al vrijwel geen financieel risico meer wanneer ze niet meer in loondienst zou zijn. Daarom zal ze hoogstwaarschijnlijk ook niet lang meer in loondienst werken. En aangezien ze die praktijk maar een paar dagen per week open heeft gaan we dan veel meer tijd samen hebben.
Vrijheid
Eén ding gaf echter de doorslag om mijn baan op te zeggen. Ik kreeg steeds meer zin om echt vrij te zijn om bezig te kunnen zijn met dingen die er voor mij het meeste toe doen. Zonder overigens al precies te weten welke dingen dat dan gaan zijn. Behalve dan dat ik meer aan lichaamsbeweging wil gaan doen, meer tijd en energie wil hebben voor sociale contacten en dat ik creatief bezig wil zijn. En dat ik alles in een rustiger tempo wil gaan doen.
Nu ik de stap daadwerkelijk gezet heb voel ik me letterlijk bevrijd. Ik voel me vrijwel elke dag met momenten euforisch, het voelt alsof ik een nieuw leven begin. Ook heb ik onwijs veel zin in wat gaat komen. Ik zal in mijn nieuwe leven ongetwijfeld een nieuwe balans moeten vinden. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat me gaat lukken. En ik ben ook benieuwd naar de nieuwe mensen die ik vast en zeker ga ontmoeten met nieuwe activiteiten.
Reacties omgeving
Mijn familie en vrienden wisten van mijn plannen en zijn zonder uitzondering blij voor me. Heel leuk vind ik.
Iedereen die ik sprak op mijn werk vond het jammer dat ik ga stoppen. Maar tegelijkertijd was iedereen in mijn beleving oprecht blij voor me, heel leuk. En iedereen vond het dapper van me. Ook vond ik het heel sympathiek dat diverse mensen aangaven dat ze dachten dat ik direct terug kon komen, mocht mijn nieuwe leven me tegenvallen. Ik acht de kans overigens heel klein dat ik van dat potentiële aanbod gebruik ga maken.
Mijn manager was erg teleurgesteld dat ik ga stoppen, maar had ook alle begrip voor mijn stap. Hij bood me aan om mee te denken hoe we zaken anders zouden kunnen inrichten zodat ik wilde blijven. Ik waardeerde dat, maar ben het gesprek daar niet verder met hem over aangegaan. Ik wil nu ook echt vrij zijn en heb het geld simpelweg niet nodig.
Ik heb bij mijn directe collega’s overigens niet benadrukt dat ik verwacht nooit meer te hoeven werken voor geld. Dat zal wellicht bijgedragen hebben aan het feit dat iedereen het zo dapper van me vond. Aan collega’s die het vroegen heb ik gezegd dat ik voldoende reserves heb om de stap te zetten om te stoppen met werken en na te denken wat ik verder met mijn leven wil gaan doen.
Al met al kijk ik terug op een leuke, zeer leerzame periode van ruim 22 jaar werken in loondienst. Ik zie enorm uit naar deze nieuwe fase in mijn leven!
Zie trouwens hier als je nog wat meer achtergrond over mij wilt weten.
Hoever ben jij op je reis naar financiële onafhankelijkheid?
Wil jij, net als ruim 14.000 anderen, een e-mail ontvangen zodra er een nieuwe post verschijnt en het FOB huishoudboekje 2024 kado?
Let op: met beleggen kun je jouw inleg verliezen. De informatie op deze site is mijn persoonlijke mening, geen beleggingsadvies en je blijft zelf verantwoordelijk bij opvolgen ervan. Blauw onderstreepte links met kunnen mij een vergoeding opleveren voor het doorverwijzen. Dit kost jou niets. Reacties kunnen worden gemodereerd of verwijderd.
116 Reacties
Hoi FOB,
Enthousiasmerend om met deze post te starten op dit blog!
Waar ik benieuwd naar ben: hoe bevalt het je inmiddels ruim 2 jaar later? Nog steeds blij met de stap, of inmiddels toch weer aan het werk?
(Misschien dat je dit al in een andere blogpost hebt verwoord – dan beland ik daar vanzelf. ;))
Groeten,
van een mogelijke starter
Mijn voornaamste activiteiten: vrijwilligerswerk (verstandelijk beperkten begeleiden in dagbesteding), maak meubels voor anderen zonder daar voor betaald te worden (behalve materiaalkosten), volg cursussen meubelmaken, wandel elke dag, windsurf en wielren als het niet te koud is, besteed tijd aan mijn blog en zie veel vaker familie en vrienden. En dat bevalt me allemaal heel goed, geen dag spijt gehad van mijn stap. Ik ben nog steeds oprecht en bewust elke dag blij met mijn verworven vrijheid.